Swoją urodą zaskakuje niewielki cmentarz ewangelicki, założony dawno - najstarsze nagrobki pochodzą z pierwszej połowy XIX w. Osobne wydzielenie zajmują mogiłki dzieci. Wszystkie są niewielkie, jednak każda mogiłka zachowuje swoją indywidualność i smutną urodę. Wyróżniają się żeliwne krzyże z początku XX w. U podstawy żelaznego krzyża zauważyć można detal w postaci zasmuconego anioła. Obok na grobie widnieją dwie stylizowane makówki - symbol zaśnięcia. Przywrócenie porządku na cmentarzu jest dziełem gospodarza gruntu, osoby prywatnej. Jego inicjatywą jest również tablica, informująca o cmentarzu. Po roku 1945 ufundowano osobny, okazały kamień, poświęcony wszystkim zmarłym.